Merhaba, benim hikayem şu şekilde: Şu an 24 yaşıma hızla ilerliyorum. İlk öğrendiğimde 21 yaşındaydım. Bir akşam omzumun üzerine düştüm. Ertesi sabah uzman doktora gittim. MR, röntgen vs. çekildi. Ciddi derecede düzleşme ve fıtık tanısı konuldu. Fizik tedaviye sevk edildim.
Doktorum, muayene sırasında, “Bir test yapmak istiyorum, izninle,” dedi. Fibromiyaljinin etkili olabileceği o meşhur 17 noktasına dokundu. Her dokunmasında çığlık attım. O kadar şiddetli ve uzun süre kilitleyen bir ağrıydı. Sonrasında doktor, “Şüphelenmiştim, doğru çıktı,” dedi. “Fibromiyalji sendromun var.”
“Ne dediniz hocam, o nasıl bir şey?” diye sordum. Bilgilendirdi ve “Psikolojik durumuna da bakılmalı,” dedi. Sonrasında 4-5 ay boyunca travmalarımla yüzleştim. Her şeyden, herkesten nefret ettim. Kendimden soğudum. Antidepresanlar ve terapilerle bu süreci geçirdim.
Sonra dedim ki: “Dur. Henüz bitmedi hayat.” Mücadele etmeye karar verdim. Antidepresanı bıraktım. Terapiyi bir süre sonra bıraktım. En önemlisi, ailemle yüzleştim.
