Ablamı elim bir kaza sonucu kaybettim. Sonrasında, en yakın ailem dediklerim, en aciz, en muhtaç, savunmasız olduğum ve en çok ihtiyaç duyduğum yas günlerimde, bana en büyük darbeyi manevi olarak vurdular. Bu süreçte çok yıprandım…
Dinmeyen ve sebebi bulunamayan ağrılar hayatıma girdi. Ve o ağrılarla birlikte “fibromiyalji” kelimesi… İsmi havalı, söylemesi bile cool, ama bilmiyorum ki bu hastalık geçmezmiş, bitmezmiş, her geçen zamanda daha da şiddetli olacakmış. 😔
Sonra COVID geçirdik; belim ağrıdı, ama güç kaybım oldu ve toparlanamıyorum. Üstüne bir de deprem… Bu, son darbe oldu. Şimdi bir enkaz gibiyim. Sadece nefes alıyorum, hatta bazen aldığım nefes bile ciğerlerime batıyor. 😢
Şimdi bu hastalık bana ne anlatıyor ⁉️
